Hero van de Amsterdamse politie

JelleHoutsma · Posts: 302 Woonplaats: Amsterdam

Wauw!. Eén woord. Eén uitroep uit twee monden toen wij hem zagen.
Daar, recht voor ons uit, stond een man die een uniform droeg dat zo goed paste, dat alles waar mannenmannen van houden op zijn mooist
zichtbaar was. En dat alles was in prettige hoeveelheden aanwezig. Brede schouders, brede borstkas en de beschrijving van de zichtbare
delen ter hoogte van de heupen laat ik aan de fantasie van de lezer over. Want dit verhaal gaat géén porno worden. Hooguit erotisch, want
erotisch was het wel. Beter gezegd: erotisch was hij wel. Hij is een agent van de Amsterdamse politie. Gestationeerd in de binnenstad van
Amsterdam. En afgelopen maand stond hij samen met een collega verkeersovertredingen te bestrijden. Hij, de erotische agent van het
Amsterdamse politiekorps, is zich er niet van bewust dat hij de veroorzaker was van de uitroep Wauw. En hij is zich er al helemaal niet
bewust dat hij de veroorzaker was van de verkeersovertreding die we moedwillig begingen. Moedwillig. Voor hem.

Hij stond op de hoek van de Paleisstraat en de Spuistraat het sluipverkeer te bekeuren. Vanaf de Singel mag je die straat namelijk niet
inrijden met je auto. Dat is niet voor niets. Het ontmoedigt sluipverkeer en voorkomt gevaarlijke verkeerssituaties bij de Spuistraat.
Wij stonden op de brug vlak voor de Paleisstraat stil. En het enige dat we nog zagen was die ongehoord sexy agent. Als magneten trok hij ons
aan. Dat is mijn aanstaande echtgenoot zei mijn vriend. Ok, als ik dan maar zijn minnaar mag zijn. Stapvoets reden we de
Paleisstraat in. Om maar zo lang mogelijk te kunnen kijken naar dat erotische wonder van Amsterdams Gezag. Op weg naar de aanstaande
echtgenoot en minnaar van ons. Op weg naar de onvermijdelijke aanvaring met het Gezag.

En inderdaad. Hij stapte de rijbaan op en gaf een teken dat we moesten stoppen. Omdat je een agent niet voor homo mag uitschelden, maar een
homo wel voor agent mag uitschelden, zeiden we: Goedemiddag agent. Een beetje wishful thinking kon ons op dat moment niet ontzegd
worden.

Dichtbij was hij nog mooier, nog sensueler dan vanaf een afstand. We haastten ons de auto uit om hem nog beter te kunnen zien, beter zijn
stem te horen en het liefst zijn geur te ruiken.
We bleken in overtreding te zijn. Dat wisten we natuurlijk, maar we hielden ons van den domme. Oh. Hoezo? Hij kon het ons uitleggen en
we konden genieten van een stem die ik het beste kan beschrijven als orenstreler.

We kregen een boete. Een vrij hoog bedrag. Twee Euro per strekkende meter Paleisstraat rekende ik hardop uit. De agent zag de humor daar
wel van in en liet een klaterende lach horen, en zijn blauwe ogen schitterden van plezier. Die blauwe ogen onder zijn donkere haar en een
mond met witte tanden. Hij maakte het er voor ons niet gemakkelijker op.

Hij vulde het boeteformulier in en wij verheugden ons er al op dat we de naam van de aanstaande echtgenoot en minnaar te weten zouden komen.
Helaas vult een agent zijn naam niet in, maar alleen maar zijn politienummer. Tot slot zei de agent mag u ter verdediging opmerkingen
maken waarom u de overtreding maakte. Slappehap nichten als we zijn, durfden we hem de enige echte waarheid niet te vertellen. We deden
het expres omdat jij onze Hero bent. Om jou van dichtbij te zien, te horen, te ruiken. Nee, een slap We waren waarschijnlijk afgeleid
was het antwoord.

Wegrijdend hebben we nog zo lang mogelijk in de autospiegel naar hem gekeken. We waren het er roerend over eens dat Amsterdam misschien niet
meer de Gay Capital of Europe is, maar zeker de Gay Cop Capital of Europe is. Op de terugweg uit de Binnenstad reden we even om langs de
Paleisstraat. Hij, onze Hero, was er nog. We durfden hem niet uit te nodigen voor een borrel. We hebben getoeterd, naar hem gelachen, onze
duimen opgestoken. Hij lachte en zwaaide terug.

We hebben in de auto een CD opgezet. Het Beste Van Eigen Bodem. Met als track 15 Toen ik je zag. Dat nummer dat zo lekker Amsterdams
wordt gezongen door Anthony Kamerling. We hebben zo Amsterdams mogelijk met hem meegezongen om ons snel opkomende liefdesverdriet te
stillen.

As wai je zouden fragen
Drink jai wat van ons
Souw je dan lache
Blijft het daarbij

Er was een donder, een bliksem,
Een slag toen ik je sag.
Wij sain veranderd, een ander,
Sinds die ene lach.
Wij geven ons over, je hep ons,
Verzetten heeft geen sin
Wai sain veranderd, een ander,
En dit is pas het begin

Jai hep niet in de gate
Wat je allemaal met ons doet
Dat ken jai ook niet wete
We hebben je pas één keer ontmoet
En toen heb jai ons misschien,
Ja, heel misschien,
Niet eens gesien